علاقه مند کردن دانش آموزان به یادگیری؛ چگونه یادگیری را میتوان جذاب کرد؟
این که به عنوان والدین یا به عنوان یک معلم خصوصی ، بخواهید یادگیری را جذاب کنید معمولا کار چالش برانگیزی است. اگر روشهای سنتی سبب علاقه مند کردن دانش آموزان به یادگیری نمیشود، وقت آن رسیده است که خارج از چارچوب فکر کنید. با استفاده از روشهای فردی، خلاقانه و مبتنی بر فناوری، توجه آنها را جلب کنید.
به موارد مورد علاقه دانشآموزان خود پاسخ دهید.
وقتی به علاقهمندیهای دانشآموزان خود توجه میکنید، آسانتر میتوانید آنها را به درس مشغول کرده و آنها را در مورد مفاهیم هیجانزده کنید.
به عنوان یک مربی، وقت بگذارید تا از علاقهها و سرگرمیهای دانشآموزانتان بپرسید. اگر امکانش وجود داشت، راهی برای یکپارچهسازی این علاقهها در برنامههای درسی پیدا کنید. همچنین، به دانشآموزان اجازه دهید موضوعاتی را پیشنهاد کنند و یا موادی مانند کتابها، بازیها یا برنامههای کاربردی که دوست دارند و میخواهند با کلاس به اشتراک بگذارند، همراه بیاورند.
به عنوان پدر یا مادر، راههایی برای ترکیب علاقههای فرزندتان با محتوای آموزشی پیدا کنید. اگر به کامیونها علاقه دارند، کتابها و بازیهای آموزشی درباره کامیونها پیدا کنید. اگر به موسیقی علاقهمند هستند، یادگیری را توام با موسیقی کنید.
زمان یادگیری دانشآموزانتان را برای برآورده کردن نیازهایشان سازماندهی کنید.
فرض کردن اینکه همه کودکان به یک شیوه و با یک سرعت یاد میگیرند، نادرست است. به عنوان والدین و مربیان، نیازهای خاص هر کودک را ارزیابی کنید. تعیین کنید آیا آنها مشکل در ثابت نشستن دارند یا نه. بررسی کنید که آنها چگونه به بهترین شکل یاد میگیرند؛ آیا به صورت شنیداری، بصری یا حرکتی هستند؟ از این دانش برای سازماندهی برنامههای درسی و درسهای خانگی خود استفاده کنید.
اگر آنها مشکل در ثابت نشستن دارند، به آنها فرصتهای زیادی برای حرکت دادن بدهید. چنانچه آنها به صورت بصری یاد میگیرند، تصاویر زیادی را در درسهای خود استفاده کنید.
اگر درباره سبک یادگیری دانشآموزان خود مطمئن نیستید، امتحان کنید از یک آزمون یا ارزیابی سریع استفاده کنید تا یک ایده بگیرید. تست های شخصیت شناسی برای قشرهای سنی مختلف در اینترنت وجود دارد.
به دانشآموزان فرصتهایی برای آموختن از همدیگر بدهید.
وقتی کودکان مسئول یادگیری خود می شوند یا مسئول یاد دادن به دیگری میگردند، تشویق میشوند تا مطالب را به صورت کامل یاد بگیرند. به عنوان یک مربی، فرصتهایی برای آموختن از همدیگر به دانشآموزان خود بدهید.
به هر دانشآموز یک موضوع اختصاص دهید و از آنها بخواهید یک درس درباره موضوع خود آماده کنند – حالا وظیفه آنها است که این موضوع را به صورت کامل بشناسند. پس از آماده کردن درس، از آنها بخواهید مطالب را به یک گروه کوچک یا در جلسه کلاس ارائه کنند.
به دانشآموزان بگویید که در جفتها یا گروههای کوچک کار کنند. آنها را تشویق کنید تابه جای اینکه از شما کمک بخواهند، به همدیگر برای حل هر گونه مشکلی که با آن روبرو میشوند، اتکا کنند. به آنها پروژههای گروهی اختصاص دهید که به آنها امکان برقراری تعامل با یکدیگر و جذابیت بیشتر یادگیری را میدهد.
دانشآموزی که در یک موضوع مشکل دارد را با دانشآموزی که آن موضوع را فرا گرفته است، جفت کنید. بهتر است دانشآموزی که مشکل دارد سوالات خود را از دانشآموز دیگر بپرسد.
به عنوان یک والد، به فرزندتان فرصتی بدهید تا به شما آنچه را که در حال یادگیری است، آموزش دهد. اگر فرزندتان مشکل در حل یک مسئله دارد، به او پاسخ ندهید. به جای آن، از او سوالات خاصی درباره محتوا بپرسید، مانند “چگونه میدانید که ____ است؟” یا “چگونه ____ را حل میکنید؟”.
در یادگیری دانشآموزان یا فرزندانتان مشارکت کنید.
وقتی دانشآموزان یا کودکانتان در حال تحصیل یا شرکت در یک فعالیت آموزشی هستند، به آنها بپیوندید. اگر شما به عنوان یک شرکت کننده فعال در آموزش آنها مشغول شوید، الگوی عادات مطالعه، مهارتهای حل مسئله و احساسات خوشحالی که در هنگام یادگیری چیزی جدید به دست میآید را نمایش میدهید. اگر آنها مشکوک باشند که شما از فعالیت یا محتوا لذت نمیبرید، فرض خواهند کرد که فعالیت یا محتوا به سادگی ارزش وقت آنها را ندارد.
یک به یک با آنها وقت بگذرانید. بیشتر کودکان از دریافت توجه فردی لذت میبرند زیرا این احساس را به آنها میدهد که مهم هستند.